«Каб у мяне была такая жонка…» Беларуска, работающая в Google, рассказала, чем наши женщины отличаются от других (сравнение не в плюс)
13 мая 2025 в 1747138440
Злата Цветкова / «Зеркало»
Беларуска Екатерина Лысенок несколько лет работает в Google, где формально трудилась на разных должностях, но большую часть ее обязанностей всегда занимала работа с персоналом, в том числе раскрытие их талантов и коучинг. В подкасте «Праца-ваца» специалистка рассказала, что беларуски (и в принципе женщины из Восточной Европы) куда чаще, чем другие, ставят себе недостижимые планки - и страдают от этого.
Напомним, ранее «Зеркало» уже рассказывало историю Екатерины Лысенок более подробно - о ее карьерном пути и том, как девочка из обычной семьи библиотекарши и электрика из небольшого города Беларуси смогла попасть в крупнейшую мировую корпорацию.
Ведущая подкаста Татьяна Демчук поинтересовалась у Лысенок, сталкивалась ли она на практике с разницей в восприятии себя у беларусок и строящих карьеру женщин из других стран.
- Пачнём з таго, што традыцыйна усё ж такі багата ў якіх соцыумах дзяўчаты і жанчыны нашага пакалення, якія нарадзіліся ў 1980−1990-я, больш-менш усё адно раслі ў гэтай парадыгме «будзь добрай»: будзь добрай дачкой, каляжанкай… Рэдка гэта гучала як «будзь амбіцыёзнай каляжанкай» ці «будзь смелай дзяўчынкай», - подчеркивает Лысенок. - Каб усім было ладненька, а свае патрабаванні і свае хацелкі - гэта не тое што другаснае, гэтага ўвогуле можа не існаваць.
При этом, как отмечает Лысенок, беларуски все равно отличаются от иностранок - даже если всех воспитывали примерно по одному и тому же сценарию.
- Дзе я заўважаю розніцу, так гэта ў эмацыйнай адукацыі, рэгуляванні, - говорит она. - Па-за межамі Беларусі я бачу больш здаровых варыянтаў. <…> Усё ж такі паўсюль ёсць гэтая тэма: дзяўчат вельмі часта выхоўваюць такім чынам, каб яны былі зручныя. Але ва ўсходнееўрапейскіх краінах на гэта яшчэ накладаецца проста шалёны перфекцыянізм і нерэалістычныя чаканні [ад сябе].
По словам специалистки Google, у многих беларусок (и она сама не исключение) в той или иной степени прослеживается советская установка быть «спортсменкой, комсомолкой и просто красавицей», не всегда даже осознанно. То есть женщина «работает так, как будто у нее нет семьи, в семье она такая мать, дочь или сестра, словно у нее нет работы», а еще она считает, что необходимо участвовать в других социальных активностях.
- І мы лічым, што гэта нармальна! І што ў нас павінна атрымлівацца «на пяцёрачку», ніякай «чацвёрачкі» - адначасова па ўсіх кірунках увесь час. Пры гэтым мы павінны выглядаць так, быццам нам гэта нічога не каштуе. <…> Ды каб у мяне была такая традыцыйная жонка… Можаш сабе ўявіць? - говорит Лысенок. - Прыходзіш дадому, а ў цябе: прыбрана, нагатавана, адзежа памытая ў шафе ўжо вісіць, у краму ўжо сходжана, калі ёсць дзеці ці каты, то яны таксама сядзяць памытыя, ім жопы мыць не трэба. І ты такі прыйшоў [з працы], адпачыў і сеў пісаць дысертацыю. О богі, ды калі б я сваё жыццё так жыла, у мяне б столькі было рэсурсаў, сіл, энергіі, часу на тое, каб укласціся ў свае амбіцыйныя праекты.
Лысенок также обращает внимание, что классический вопрос о «балансе между семьей и карьерой» никогда не задают мужчинам, хотя женщинам - постоянно.
- [Быццам] у іх няма сямей. Ім жа не трэба балансаваць, - иронизирует специалистка. - Жанчын запытваюць пастаянна, і ты такая: «Рэальна, а як мне балансаваць паміж чыстай падлогай і маёй дысертацыяй?» Дарэчы, магу сказаць, што мая сям'я і соцыум цалкам чысціню маёй падлогі ацэньвае як большую каштоўнасць мяне як чалавека і як жанчыны, чым якасць маёй дысертацыі.
По мнению Лысенок, именно такое социальное давление беларуски испытывают каждый день и потом продолжают давить уже на самих себя внутренне, ставя недостижимые планки в карьере и родительстве, соответствие которым совместить просто невозможно.
Напомним, женщины в Беларуси все еще тратят на домашние обязанности (включая готовку, уборку и воспитание детей) примерно на 2,5 часа в сутки больше, чем мужчины.